Η απόλυτη ανάλυση: Python

Ομοιότητες

Καθώς οι γλώσσες αυτές μπορούν να συμπεριληφθούν στην ίδια κατηγορία των δυναμικά τυποποιημένων διερμηνευόμενων γλωσσών, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι παρόμοιες.

Δυναμική πληκτρολόγηση

Και οι δύο Python και η Ruby είναι δυναμικά τυποποιημένες γλώσσες. Ως αποτέλεσμα, ο προγραμματιστής δεν χρειάζεται να καθορίσει τον τύπο των μεταβλητών κατά τη συγγραφή της κωδικός. Ο τύπος τους καθορίζεται κατά την εκτέλεση του προγράμματος και μπορεί να αλλάξει. Ο τύπος μιας μεταβλητής προκύπτει από την τιμή που είναι αποθηκευμένη σε αυτήν. Ο παρακάτω κώδικας θα εκτελεστεί σωστά σε αυτές τις γλώσσες:

 μεταβλητή = 1
 variable += 2.5
 variable = 'sample string'
 variable = [2, 3.5, 'sample string']

Καθαρό συντακτικό

Αυτό σχετίζεται με το παραπάνω σημείο, μεταξύ άλλων. Λόγω του γεγονότος ότι δεν χρειάζεται να δηλώνονται τύποι, να τελειώνουν οι εντολές με άνω τελεία, αλλά και του γεγονότος ότι είναι γλώσσες σεναρίων, τόσο η γραφή όσο και η ανάγνωση είναι εύκολη. Ο καλογραμμένος κώδικας θα είναι αναγνώσιμος ακόμη και από άτομα που δεν είχαν καμία προηγούμενη επαφή με αυτές τις γλώσσες.

Έχουν διαδραστικούς διερμηνείς κονσόλας

Όταν θέλετε να εκτελέσετε μια απλή λειτουργία ή να δοκιμάσετε ένα κομμάτι κώδικα, δεν χρειάζεται να δημιουργήσετε ένα αρχείο και να εκτελέσετε τον κώδικα χρησιμοποιώντας μια ειδική εντολή. Τόσο η Ruby όσο και το Python διαθέτουν διαδραστικούς διερμηνείς κονσόλας (REPL). Για το Python, μπορούμε να τρέξουμε έναν τέτοιο διερμηνέα με την εντολή python (ήpython3), ενώ για τη Ruby θα μπορούσε να είναι, για παράδειγμα, irb:

 $ irb
 2.5.8 :001 > result = 2 + 1
 => 3
 2.5.8 :002 > αποτέλεσμα += 3.5
 => 6.5

Διαφορές

Καθώς αυτά είναι διαφορετικά γλώσσες προγραμματισμού, φυσικά πρέπει να έχουν διαφορές (το ξέρω, τι αποκαλυπτική δήλωση). Στην περίπτωση του Python και του Ruby, οι διαφορές αυτές είναι πολλές. Θα περιγράψω μερικές από τις σημαντικότερες κατά τη γνώμη μου.

Εσοχές

Η εσοχή είναι πολύ σημαντική στο Python. Όλα τα μπλοκ κώδικα ορίζονται από την εσοχή. Είναι σημαντικό κάθε γραμμή σε ένα συγκεκριμένο μπλοκ να έχει την ίδια εσοχή. Διαφορετικά, όταν προσπαθήσουμε να εκτελέσουμε τον κώδικα, θα λάβουμε IndentationError. Η Ruby ακολουθεί μια διαφορετική προσέγγιση. Εδώ, το μπλοκ κώδικα περιορίζεται από λέξεις-κλειδιά. Διακρίνουμε την αρχική λέξη (π.χ.begin, if, class, def) και η τελική λέξη τέλος. Δεν έχει σημασία πώς είναι στοιχισμένος ο κώδικας μέσα στο μπλοκ κώδικα.

Κληρονομικότητα

Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του αντικειμενοστραφούς προγραμματισμού. Στα σωστά χέρια, μπορεί να κάνει θαύματα. Το Python υποστηρίζει κληρονομικότητα πολλαπλών βάσεων:

 example.py
 class ClassA:
     def callA(self):
         ): print('callA')
 class ClassB:
     def callB(self):
         classB: print('callB')
 class ClassAB(ClassA, ClassB):
     pass
 class_inst = ClassAB()
 class_inst.callA()
 class_inst.callB()

Ως αποτέλεσμα, έχουμε:

 $ python3 example.py
 callA
 callB

Η Ruby υποστηρίζει μόνο κληρονομικότητα μίας βάσης χρησιμοποιώντας τον τελεστή < από προεπιλογή. Ωστόσο, είναι δυνατή η προσομοίωση κληρονομικότητας πολλαπλών βάσεων με τη χρήση ενοτήτων:

example.rb
class ClassA
def calla
puts 'calla'
end
end

module ModuleB
def callb
puts 'callb'
end
end

class ClassAB < ClassA
include ModuleB
end

classinst = ClassAB.new
classinst.calla
classinst.call_b

Τι μας δίνει:

 $ ruby example.rb
 call_a
 call_b

περιλαμβάνουν είναι μόνο ένα από τα mixins που είναι διαθέσιμα στη Ruby. Τα mixins είναι ένας τρόπος για να προσθέσετε επιπλέον λειτουργικότητα στις κλάσεις. Υπάρχουν τρία mixins στη Ruby.

Συμπεριλάβετε το

Όταν καλούμε περιλαμβάνουν στον ορισμό της κλάσης, η συμπεριλαμβανόμενη ενότητα γίνεται ο άμεσος πρόγονος αυτής της κλάσης. Αυτό σημαίνει ότι κάθε μέθοδος της ενότητας γίνεται μέθοδος παραδείγματος αυτής της κλάσης. Μπορούμε να τις υπερκεράσουμε στην κλάση και επίσης να καλέσουμε την αρχική μέθοδο (που ορίζεται στην ενότητα) χρησιμοποιώντας super λέξη-κλειδί.

example.rb
module ModuleA
def print_something
puts 'Μήνυμα από την ενότητα'
end
end

κλάση ClassB
include ModuleA

def print_something
puts 'Μήνυμα από την τάξη'
super
end
end

ClassB.new.print_something

Αποτέλεσμα:

 $ ruby example.rb
 Μήνυμα από την κλάση
 Μήνυμα από την ενότητα
 

Προσθήκη

Λειτουργεί σχεδόν όπως περιλαμβάνουν, αλλά η ενότητα που προτάσσεται γίνεται άμεσος απόγονος της κλάσης. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούμε να αντικαταστήσουμε τη μέθοδο της ενότητας στην κλάση, αλλά η μέθοδος της ενότητας μπορεί να καλέσει τη μέθοδο της κλάσης χρησιμοποιώνταςsuper λέξη-κλειδί.

example.rb
module ModuleA
def print_something
puts 'Μήνυμα από την ενότητα'
super
end
end

κλάση ClassB
prepend ModuleA

def print_something
puts 'Μήνυμα από την τάξη'
end
end

ClassB.new.print_something 

Αποτέλεσμα:

 $ ruby example.rb
 Μήνυμα από την ενότητα
 Μήνυμα από κλάση

Επέκταση

Λειτουργεί παρόμοια με την include με τη διαφορά ότι οι μέθοδοι που ορίζονται στην ενότητα γίνονται μέθοδοι της κλάσης.

Αποτέλεσμα:

 $ ruby example.rb Μήνυμα από τη μονάδα

Λειτουργίες και μπλοκ

Το Python έχει λειτουργίες. Η Ruby υποστηρίζει μόνο μεθόδους. Τι συνεπάγεται αυτό; Μεταξύ άλλων, το Python μπορεί να κρατήσει μια συνάρτηση σε μια μεταβλητή και να την περάσει ως όρισμα σε μια άλλη συνάρτηση. Στη Ruby, δεν μπορούμε να το κάνουμε τόσο εύκολα. Αυτό σχετίζεται επίσης με τις παρενθέσεις. Δεδομένης μιας συνάρτησης χωρίς ορίσματα στο Python, ή με προεπιλεγμένα ορίσματα, αν χρησιμοποιήσετε το όνομά της χωρίς παρενθέσεις, η συνάρτηση θα επιστραφεί. Μόνο η προσθήκη των παρενθέσεων οδηγεί στην εκτέλεσή της. Στη Ruby, μπορούμε να καλέσουμε συναρτήσεις χωρίς παρενθέσεις:

example.py
def inner_function():
print('Inner function')

def wrapper_function(function):
print('Wrapper function')
# function είναι μια μεταβλητή που περιέχει αντικείμενο συνάρτησης
function() # εσωτερική συνάρτηση καλείται εδώ

wrapperfunction(innerfunction)

Αποτέλεσμα:

 $ python3 example.py
 Συνάρτηση περιτύλιξης
 Εσωτερική συνάρτηση

Στο Ruby:

example.rb
def inner_function
puts 'Εσωτερική συνάρτηση'
end

def wrapper_function(function)
puts 'Wrapper function'
function
end

wrapperfunction(innerfunction) # Η inner_function καλείται εδώ

Αποτέλεσμα:

 $ ruby example.rb
 Εσωτερική συνάρτηση
 Συνάρτηση περιτυλίγματος

Φυσικά, σε αυτή την περίπτωση, μπορείτε να κάνετε κάποια κόλπα στη Ruby για να επιτύχετε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Πρώτον, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το αντικείμενο Proc:

example.rb
def inner_function
puts 'Εσωτερική συνάρτηση'
end

def wrapper_function(function)
puts 'Wrapper function'
function.call
end

func = Proc.new { innerfunction }
wrapperfunction(func)

Αποτέλεσμα:

 $ ruby example.rb
 Συνάρτηση περιτύλιξης
 Εσωτερική συνάρτηση

Η δεύτερη προσέγγιση είναι η χρήση μπλοκ:

example.rbdef inner_function
puts 'Εσωτερική συνάρτηση'
end

def wrapper_function
puts 'Wrapper function'
yield
end

wrapperfunction do
innerfunction
end

Αποτέλεσμα:

 $ ruby example.rb
 Συνάρτηση περιτύλιξης
 Εσωτερική συνάρτηση

Κατανόηση λίστας

Αυτό είναι ένα πολύ χρήσιμο χαρακτηριστικό του Python. Συνίσταται στη δημιουργία μιας λίστας με βάση μια άλλη λίστα. Ας υποθέσουμε ότι έχουμε μια τέτοια εργασία: δεδομένου ενός καταλόγου αριθμών, φτιάξτε έναν κατάλογο τετραγώνων περιττών αριθμών. Στο Python, χρησιμοποιούμε την κατανόηση λίστας:

 numbers = [1, 3, 4, 7, 8, 12, 15]
 result = [num*num for num in numbers if num % 2]

Το πλεονέκτημα είναι ότι έχουμε μόνο δύο λίστες στη μνήμη.

Στη Ruby, τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για την επίλυση αυτής της εργασίας. Θα παρουσιάσω τον πιο ευανάγνωστο από αυτούς:

 numbers = [1, 3, 4, 7, 8, 12, 15]
 result = []
 numbers.each { |num| result << num * num if num.odd? }

example.rb
κλάση String
def atob!
self.gsub!(/a/, 'b')
end
end

string = 'Παράδειγμα συμβολοσειράς με πολλά γράμματα a'
puts string
string.atob!
puts string

 $ ruby example.rb
 Παράδειγμα συμβολοσειράς με πολλά γράμματα a
 Παράδειγμα συμβολοσειράς με mbny b γράμματα